top of page

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

nafplion.jpg

Με ορμητήριο τα διαμερίσματα «Δήμητρα» μπορεί κανείς να κάνει με αυτοκίνητο και με ποδήλατο και τις εξής ημερήσιες εκδρομές:

ΠΥΡΓΟΣ «ΚΑΝΤΙΑ ΑΓΑ»

Στο κέντρο του χωριού της Κάντιας σε πείσμα των καιρών στέκεται ερειπωμένο και μισογκρεμισμένο ένα εντυπωσιακό πυργόσπιτο. «Ο Πύργος του Αγά» ήταν η κατοικία ενός Αγά της περιοχής, γι αυτό και αποκαλείται έτσι. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό μνημείο, εντάσεται στην κατηγορία των οχυρών κατοικιών της υπαίθρου, φαινόμενο που υπήρχε ήδη από τις αρχές της τουρκικής κατάκτισης και γνώριζε μεγάλη εξάπλωση από τα μέσα τοθ 17ου  αιώνα στην Πελοπόννησο.

Μετά το τέλος της Επανάστασης το Ζευγολατείον της Κάντιας και ο Πύργος του Καντια-Αγά περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και πουλήθηκε το 1826 «... δια την κατεπείγουσαν ανάγκην της ενισχύσεως του αγώνος του Μεσολογγίου..»

ΜΟΝΗ ΑΥΓΟΥ
Ένα από τα σημεία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος της Αργολίδας είναι η Μονή του Αυγού. Δεν έχει μόνο θρησκευτικό ενδιαφέρον μια επίσκεψη στη Μονή, αφού έχει παίξει ρόλο και σε ιστορικές στιγμές της πορείας του Ελληνικού κράτους. Πέραν αυτών βέβαια υπάρχει και μεγάλο ενδιαφέρον περιβαλλοντικό για την περιοχή, αφού βρίσκεται σε ένα επιβλητικότατο σημείο, με καταπληκτική θέα και δίπλα στο ωραιότερο φαράγγι της Αργολίδας.
Η Μονή Αυγού είναι σφηνωμένη στις βορεινές πλαγιές του όρους Αυγό, στα νοτιοανατολικά του νομού, προς τη χαραδροκοιλάδα του ποταμού Ράδου, σε μια τοποθεσία που οι ντόπιοι ονομάζουν «βράχια». Στη Μονή οδηγεί χωματόδρομος 10 χλμ. περίπου από το χωριό Πελεή, που βρίσκεται πάνω στον επαρχιακό δρόμο Λυγουριού – Κρανιδίου.
Είναι μια μαγευτική διαδρομή την οποία ο Επισκέπτης μπορεί να την απολαύσει και με τη συντροφιά του ποδήλατου. Ο δρόμος ακολουθεί το ρέμα ενός ποταμού, τον οποίο και τελικά διασχίζει σε ένα σημείο, λίγο πριν ανηφορίσει στο βουνό και περάσει μέσα από πευκοδάση και βλάστηση σε αρκετά μεγάλο υψόμετρο. Λίγο πριν τη διάβαση του ποταμού, ο επισκέπτης βλέπει τη Μονή να είναι χτισμένη σε ένα τεράστιο κάθετο βράχο, κυριολεκτικά σαν αετοφωλιά.
Η Μονή ανήκει στις βυζαντινές αρχαιότητες της περιοχής, αποτελώντας αξιόλογο παράδειγμα Μονής των βράχων. Το 1925 κηρύχθηκε σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Οι σωζόμενες τοιχογραφίες στη μικρή σπηλιά στα ανατολικά του βράχου ανάγονται στον 11ο αιώνα
Η Μονή πήρε μέρος στον Αγώνα του 1821. Πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ στις 15 Ιουνίου 1825 και επαναλειτούργησε μετά την απελευθέρωση, αλλά διαλύθηκε το 1833 με απόφαση των τότε Αρχών συγχρόνως με άλλες τέσσερις Μονές του νομού Αργολίδας.
Από τα έγγραφα στα Αρχεία του νομού Αργολίδας προκύπτει ότι το καθολικό της Μονής κάηκε το Δεκέμβριο του 1854.
 

ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
Το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο από άποψη αισθητικής και ακουστικής βρίσκεται μόλις 20km από τα διαμερίσματα «Δήμητρα» και ίναι το «Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου». Βρίσκεται στον χώρο του Ασκληπιείου Επιδαύρου, σε πλαγιά του Κυνόρτιου όρους, πολύ κοντά στην κωμόπολη Λυγουριό.
Το αρχαίο θέατρο κατασκευάστηκε μεταξύ του 340 π.Χ. και του 330 π.Χ. από τον Αργείο αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Το θέατρο χτίστηκε για διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιείου αλλά και ως ένα μέσο θεραπείας καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση θεάτρου είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών. Το αρχαίο θέατρο είχε χωρητικότητα 15.000 θεατών. Χωρίζεται σε δύο μέρη (διαζώματα): το άνω διάζωμα των 21 σειρών καθισμάτων για τον λαό και το κάτω, από 34 σειρές καθισμάτων, για τους ιερείς και τους άρχοντες. Το θέατρο είναι κατασκευασμένο απο πορόλιθο ο οποίος απορροφά τον ήχο όπως το ανθρώπινο σώμα.
Το αρχαίο θέατρο αποκαλύφθηκε ύστερα από ανασκαφές που πραγματοποίησε ο αρχαιολόγος Π. Καββαδίας, υπό την αιγίδα της Αθηναϊκής Αρχαιολογικής Εταιρείας κατά το διάστημα 1870-1926. Λίγα χρόνια μετά, το 1938 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στον χώρο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Η παράσταση ήταν η τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή με πρωταγωνίστριες την Κατίνα Παξινού και την Ελένη Παπαδάκη. Οι παραστάσεις σταμάτησαν στην συνέχεια λόγω του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στις αρχές της δεκαετίας του '50, το θέατρο δέχτηκε εργασίες αναστήλωσης για να μπορεί να δέχεται μεγάλο αριθμό θεατών και από το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου που περιλάμβανε παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο κάθε καλοκαίρι. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου έχουν εμφανιστεί στην Επίδαυρο ορισμένοι από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς αλλά και η διάσημη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας.
ΝΑΥΠΛΙΟ
Μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα διαμερίσματα βρίσκεται η πρωτεύσουσα του νομού το Ναύπλιο ή Ανάπλι. Είναι μια απ' τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828 - 1833.
Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, μικρό φρούριο χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι, για το Παλαμήδι, ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην πόλη, για την Ακροναυπλία (τουρκ. Ιτς-Καλέ), έτερο φρούριο ενετικό, επί της ομώνυμης χερσονησίδας, καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην τοποθεσία της σημερινής πόλης ίδρυσε ο Ναύπλιος τη Ναυπλία, η οποία οχυρώθηκε με κυκλώπεια τείχη. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την ύπαρξη της πόλης από τα μυκηναϊκά κιόλας χρόνια.
Το Ναύπλιο αποτελεί δημοφιλή προορισμό των κατοίκων της Αθήνας και της Πελοποννήσου καθώς απέχει λίγο και από τις δυο περιοχές. Στα ομορφότερα κτήρια της πόλης είναι το μέγαρο Άρμανσμπεργκ (κατοικία του αντιβασιλέα της Ελλάδος Άρμανσμπεργκ) καθώς και το αρχαιολογικό μουσείο στην πλατεία Συντάγματος. Στην πόλη λειτουργεί επίσης παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης.

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΚΙΝΑΡΑΣ ΣΤΑ ΙΡΙΑ
Κατά μήκος της ακτής  με τα πόδια ή με ποδήλατο φτάνετε έυκολα στα Ίρια. Η γιορτή της Αγκινάρας κάθε χρόνο το Μάιο αποτελεί για τα Ίρια σημείο αναφοράς καθώς η αγκινάρα είναι το κυρίως παραγόμενο προϊόν της κοιλάδας των Ιρίων.  Η γιορτή της αγκινάρας περιλαμβάνει, εκτός της παραδοσιακής μουσικής και των χωρών μέχρι το πρωί, φαγητά τα οποία εμπεριέχουν ως βασικό συστατικό την αγκινάρα. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να γευτεί τις αγκινάρες μαγειρεμένες από τους ντόπιους με ποικίλες συνταγές. Η γιορτή λαμβάνει χώρα συνήθως στη μεγάλη πλατεία στο κέντρο του χωριού και οι μυρωδιές που αναδύονται από τις μαγειρεμένες αγκινάρες απλώνονται σε όλο το χωριό.


ΜΥΚΗΝΕΣ
Οι Μυκήνες απέχουν μόλις 20 λεπτά από τα διαμερίσματα «Δήμητρα». Ήταν αρχαία πόλη της Αργολίδας κοντά στο βουνό Τρητός κι απέναντι απ' τον Αργολικό κόλπο. Πρώτος ο Όμηρος αναφέρει την πόλη περιγράφοντάς την με τα λόγια «ευρυάγυιαν, πολύχρυσον».
Από τα σωζόμενα σήμερα ερείπια σπουδαιότερα είναι οι δυο ταφικοί βασιλικοί περίβολοι Α και Β που αποτελούσαν τμήμα του εκτεταμένου προιστορικού νεκροταφείου στα δυτικά του λόφου του ανακτόρου, από των οποίων την ανασκαφή (λακκοειδείς τάφοι) προέρχεται ο μεγαλύτερος όγκος των εκπληκτικών ευρημάτων (τα περισσότερα είναι χρυσά και χαρακτηρίζονται για τη θαυμάσια τέχνη τους), ο θησαυρός του Ατρέα (θολωτός τάφος), ο θολωτός τάφος της Κλυταιμνήστρας, η Πύλη των Λεόντων, το Βασιλικό ανάκτορο, ο ναός, η Βόρεια Πύλη καθώς και η Υπόγεια δεξαμενή κ.ά. Πάρα πολλά από τα ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στις Μυκήνες εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας καθώς και στο νέο, σύγχρονο, Μουσείο Μυκηνών στη βόρεια κλιτύ της ακρόπολης, προκαλώντας το θαυμασμό σε εκατομμύρια επισκέπτες από όλες τις γωνιές της γης.
ΚΑΝΤΙΑ Ι.Ν.ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
Στο χωρίο της Κάντιας βρίσκεται ο ναός των τριών Ιεραρχών. Κάθε χρόνο γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια.
Οι Τρεις Ιεράρχες πρώτευσαν σε όλους τους τομείς της πνευματικής ζωής. Κατέκτησαν με τον προσωπικό τους αγώνα και την βοήθεια της θείας Χάριτος τις κορυφές της αγιότητας και καλούσαν τους πιστούς να ανεβαίνουν στις ωραίες πνευματικές αναβάσεις.
Άσκησαν στον ύψιστο βαθμό την φιλανθρωπία και ανακούφισαν τον πόνο χιλιάδων αναξιοπαθούντων.
Δίδασκαν καθημερινά τους πιστούς αναλύοντάς τους τις θεόπνευστες αλήθειες της Πίστεώς μας και διαφωτίζοντάς τους για τα μεγάλα θέματα, που απασχολούν την ψυχή κάθε ανθρώπου.
Καθόρισαν συστηματικά την λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, για να μπορούν να λατρεύουν οι πιστοί θεάρεστα τον Κύριο.



ΙΡΙΑ Ι.Ν. ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Η εκκλησία της Παναγίας είναι σήμερα η μεγαλύτερη αλλά και νεότερη στην κατασκευή εκκλησία της κοινότητας των Ιρίων. Στη θέση που ανεγέρθηκε ο ναός υπήρχε μία μικρότερη και αρκετά παλαιά εκκλησία, την οποία θυμούνται οι παλαιότεροι.

 

bottom of page